اثرات مواد زیان آور بر خواص بتن

این مواد زیان آور بتن عبارتند از :

 

1. کربنات سدیم » گیرش سیمان را تسریع می کند، با حداکثر غلظت 0.1%

2. بی کربنات سدیم » گیرش سیمان را تسریع یا کند می کند با حداکثر غلظت 0.4% تا 0.1%

3. کلرورها » تسریع در زنگ زدگی آرماتور و کابل های پیش تنیدگی. بیش از 0.06% در بتن پیش تنیده و 0.1% در بتن آرمه خطرناک است.

4. سولفاتها » اثر نامطلوب روی بتن، به ازای هر 1% سولفات در آب، 10% کاهش مقاومت بوجود می آید.

5. فسفاتها، آرسنات ها و براتها » افزایش زمان گیرش، حداکثر غلظت 0.05%

6. نمک های مس، روی، سرب، منگنز، قلع » افزایش زمان گیرش. حداکثر غلظت 0.05%

7. آبهای اسیدی » در صورت وجود اسید کلریدریک و اسید سولفوریک و سایر اسیدهای غیرآلی،حداکثر تا 0.1% بلامانع است و آبهای با 4.5ᐸ8.5 مجاز نیست.

8. آبهای قلیایی » در صورت وجود بیش از 0.5% هیدروکسید سدیم و 1.2% هیدروکسید پتاسیم (نسبت به وزن سیمان) باشد، مقاومت بتن تقلیل می یابد.

9. آبهای گل آلود » قبل از مصرف از حوضچه های ته نشینی عبور داده و یا به روش دیگر تصفیه کرد.

10. آب دریا » با حداکثر 3.5% نمک محلول برای ساخت بتن (بدون آرماتور) بلامانع است.

11. مقاومت بتن ساخته شده با آب دریا بین 10% تا 20% کاهش می یابد.